အေမွာင္ထုကို ျဖတ္သန္းျခင္း စာအုပ္မ်က္ႏွာဖုံး
စာအုပ္အမည္။ ။ အေမွာင္ထုကို ျဖတ္သန္းျခင္း
စာေရးသူ။ ။ ထက္ျမက္
ထုတ္ေ၀သူ။ ။ Treasure Land Media Group
ထုတ္ေ၀ခုႏွစ္။ ။ ေမလ၊ ၂၀၁၄ ခု၊ ပထမ အႀကိမ္
တန္ဖိုး။ ။ ၄၀၀၀ က်ပ္
လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္က ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၃ ခု။
ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ ကရင္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး ဌာနခ်ဳပ္စခန္းႀကီးျဖစ္သည့္ မာနယ္ပေလာ တပ္မႉးမ်ားညီလာခံသို႔ လာ တက္ ေသာ ပဒိုမန္းၿငိမ္းေမာင္ကို အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (လြတ္ေျမာက္ နယ္ေျမ)၊ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္၊ မာနယ္ပေလာ၊ ႐ုံးခန္း ကေလးထဲတြင္ ေခတၱခဏမွ် အတူထိုင္ၿပီး စကား ေျပာခဲ့ဖူးသည္။
က်ေနာ္က က်ေနာ္ၾကားဖူးေသာ ကိုကိုးကြ်န္းက် ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအေၾကာင္း အရင္လမ္းခင္းသည္။ ၿပီးမွ သူ႔ကို ကြ်န္းမွထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာသူထဲမွ တစ္ဦးတည္းသာ သက္ရွိထင္ရွား က်န္ရစ္ေနသူတစ္ဦးျဖစ္သျဖင့္ ကုိကိုးကြ်န္းမွထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာခဲ့ပံုကို စာျပန္ေရးသင့္ေၾကာင္း၊ မိမိမွာ အသံဖမ္းစက္လည္းမရွိ၊ သာမန္ရဲေဘာ္ျဖစ္သျဖင့္ ပဒိုမန္းၿငိမ္းေမာင္ ေျပာသမွ် နားေထာင္ၿပီး မွတ္တမ္းယူထားလို႔ကလည္းမျဖစ္၊ ေတြ႕ၾကရသည့္အခ်ိန္ကလည္း တိုေတာင္း။
ထို႔ေၾကာင့္ ပဒိုမန္းၿငိမ္းေမာင္အေနႏွင့္ မလြဲမေသြ စာျပန္ေရးသင့္ေၾကာင္းသာ တိုတိုတုတ္တုတ္ အႀကံျပဳစကားေျပာၿပီး မန္းၿငိမ္းေမာင္ ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခန္း နိဂံုးခ်ဳပ္ခဲ့ရသည္။
ေနာင္ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔ရွိေသာအခါ မန္းၿငိမ္းေမာင္သည္ ကိုကိုးကြ်န္းမွ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာပံုမ်ားကို စာတတန္ေပတဖြဲ႕ေရးေတာ့ ေရးလာခဲ့ပါသည္။ သူေရးသည့္ ‘မုန္တိုင္းကိုဆန္၍ ပင္လယ္ကိုျဖတ္မည္’ စာအုပ္ကို က်ေနာ္ဖတ္ခဲ့ရသည္။ ျပည္ပတြင္သာ ထုတ္ေ၀ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ယခုေတာ့ ကံအားေလ်ာ္စြာ မိမိတို႔တိုင္းျပည္ႀကီးက ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလာသေယာင္ေယာင္ ရွိလာသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဟု ယူဆၿပီး စိတ္ထဲ စိုးရိမ္ေနမိသည့္အခ်က္တစ္ခ်က္က ဘြားခနဲ ႐ုတ္တရက္ အေကာင္အထည္ေပၚလာသည္။
တခ်ိန္က ျပည္ပတြင္သာ ေရးသားထုတ္ေ၀ႏိုင္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးျဖစ္သည့္ ကိုကိုးကြ်န္းက် ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအေၾကာင္း ကို ျပည္တြင္းတြင္လည္း ေရးသားထုတ္ေ၀လာခဲ့ၾကသည္။
ျပည္တြင္းတြင္ထုတ္ေ၀သည့္ ဆရာထက္ျမက္၏ ‘အေမွာင္ထုကို ျဖတ္သန္းျခင္း’ စာအုပ္ႏွင့္ ျပည္ပတြင္သာ ထုတ္ေ၀ခဲ့ရသည့္ ဆရာဦးတင့္ေဇာ္၏ ‘ကြ်န္းအတိတ္ အရိပ္ပမာ’ စာအုပ္တို႔သည္ ထုတ္ေ၀ခဲ့သမွ် ကိုကိုးကြ်န္းအေၾကာင္း ေရးသည့္စာအုပ္မ်ားထဲတြင္ အျပည့္စံုဆံုးစာအုပ္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။
* * * * *
ကိုယ္အပူခ်ိန္မွာ ၁၀၀ အထက္ မည္မွ်ရွိသည္ကို မသိေသာ္လည္း သူ႔ေခါင္းကုိေပြ႕ထားေသာ က်ေနာ့္ လက္မ်ားမွာ အပူခ်ိန္ကို ခံစား ေနရ၏။ ေဘးတြင္ ေဆးမႉးကအစ ဆရာရာဂ်န္တို႔ ေလထီးဗိုလ္အုန္းေမာင္ တို႔လည္း ေရာက္ေနၾကသည္။ အသံသိပ္ မထြက္ ေတာ့ ေပ။ တျဖည္းျဖည္း ၿငိမ္လာ၏။ ထိုအခ်ိန္အထိ သူ႔ကို က်ေနာ္ေပြ႕ထားဆဲျဖစ္သည္။ ေနာက္ သူၿငိမ္က်သြား၏။ ေဆးမႉး ရဲေဘာ္ေအးျမင့္ က သူ႔ကိုယ္ကို က်ေနာ့္ ေပါင္ေပၚမွဆြဲကာ ေသြးခုန္ႏႈန္း စမ္းၾကည့္သည္။ သူ အသက္မရွိေတာ့ေပ။ (အေမွာင္ထုကို ျဖတ္သန္းျခင္း စာ ၂၃၈၊ ၂၃၉)
အထက္ပါ စာပိုဒ္ကေလးသည္ လက္ပံတန္းဇာတိ ကိုကိုးကြ်န္းက် ရဲေဘာ္အုန္းေမာ္ အစာငတ္ခံဆႏၵျပပြဲ၀င္ရင္း က်ဆံုးသြားသည္ ကို ဆရာထက္ျမက္က သူ၏ ‘အေမွာင္ထုကို ျဖတ္သန္းျခင္း’စာအုပ္တြင္ အေသးစိပ္ျပန္ေရးျပထားျခင္းျဖစ္သည္။ က်ဆံုးသြားသည့္ အာဇာနည္ ရဲေဘာ္အုန္းေမာ္၏ အေလာင္းကိုထမ္းကာ အင္တာေနရွင္နယ္ သီခ်င္းကို(ထိုစဥ္က ထုိသီခ်င္းကို ႏုိင္ငံတကာ အလုပ္သမား တိုက္ပြဲ သီခ်င္းဟု အမ်ားက သိထားၾကပါသည္။) ၀ိုင္းဆိုကာ ဂုဏ္ျပဳၾက အသုဘ ခ်ၾကသည္။
သည္ စာပိုဒ္ကို ဖတ္ေနရင္းက လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္က ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီး အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြဲခံလိုက္ရၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းသားမ်ား နယ္စပ္ေဒသမ်ားသို႔ ေရာက္လာၾကသည့္အေၾကာင္း သြားၿပီးေတြးမိသည္။
အထူးသျဖင့္ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ ကရင္ လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ားရွိရာ ေရာက္လာၾကသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ ႐ုတ္တရက္ ရက္ပိုင္းအတြင္း လူဦးေရ ေထာင္ေသာင္းခ်ီေသာ အင္အားကို ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ုံး(KNU) အေနျဖင့္ လက္ နက္ တပ္ဆင္ေပးရန္ မေျပာႏွင့္ ေန႔စဥ္ ေကြ်းေမြးရန္ပင္ အခက္အခဲရွိလာခ့ဲသည္။
သည္ၾကားထဲ အႀကီးမားဆံုးအခက္အခဲမွာ ျပင္းထန္လွသည့္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါကိုကုသရန္ လံုေလာက္သည့္ ေဆး၀ါးႏွင့္ ဆရာ၀န္မ်ားကလည္း မရွိျဖစ္ေနသည္။ အစာေရစာ ျပတ္လပ္ရသည့္ၾကား ငွက္ဖ်ားေရာဂါက လူတိုင္းကို ၾကမ္းတမ္းစြာ တိုက္ခိုက္ေတာ့သည္။ ငွက္ဖ်ားေရာဂါက ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႕ကို တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ဘ၀တစ္ပါးသို႔ ဆဲြေခၚသြားခ့ဲသည္။
ထိုစဥ္က ငွက္ဖ်ားေရာဂါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦး က်ဆံုးသြားလွ်င္ ယင္းအေလာင္းကိုထမ္းကာ ေရွ႕က ကမၻာမေၾကဘူးသီခ်င္းျဖင့္ အသုဘခ်ေနစဥ္ ေနာက္ပိုင္း ဘားတိုက္ထဲက ေနာက္ထပ္ ကမၻာမေၾကဘူးသီခ်င္းဆိုသံထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ ေနာက္ထပ္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦး က်ဆံုးသြားရျပန္သည္။
ဆရာထက္ျမက္၏ အေမွာင္ထုကို ျဖတ္သန္းျခင္း စာအုပ္ကိုဖတ္ရသည့္အခါ စာအုပ္ကိုဖတ္ေနစဥ္မွာပင္ ဟိုစဥ္က ေခတ္ အဆက္ ဆက္ ဒီမိုကေရစီေရး အတြက္ ပံုစံအမ်ိုးမ်ိဳးႏွင့္ ေပးဆပ္ရင္းႏွီးခဲ့ရပံုမ်ားကို ဆက္စပ္ၿပီး ေတြးမိသြားရသည္။
* * * * *
ထက္ျမက္၏ ‘အေမွာင္ထုကို ျဖတ္သန္းျခင္း’ စာအုပ္အရဆိုလ်င္ ကိုကိုးကြ်န္းေပၚတြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားသည္ ေလးႀကိမ္ တိုင္တိုင္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပတိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကရသည္။ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယအႀကိမ္မ်ားက ရိကၡာစေကး တိုးေပးေရးအတြက္ ျဖစ္ သည္။ တတိယအႀကိမ္တိုက္ပြဲတြင္ အက်ဥ္းသားႏိုင္ငံေရးသမား ၂ ဦးက်ဆံုးခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္သည့္ ၅၃ ရက္ၾကာ တိုက္ပြဲတြင္မူ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၈ ဦး က်ဆံုးခဲ့ရသည္။
ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ဆႏၵျပပြဲသည္ ရိကၡာစေကး တိုးေပးေရး မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ကြ်န္းပို႔အက်ဥ္းေထာင္စနစ္ ဖ်က္သိမ္းေရးအထိ ႏိုင္ငံ ေရး ဦးတည္ခ်က္ျဖင့္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ထက္ျမက္၏ ‘အေမွာင္ထုကို ျဖတ္သန္းျခင္း’ စာအုပ္ကိုဖတ္ရႈေနစဥ္ ကိုကိုးကြ်န္းေပၚက တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ အသက္စြန္႔ကာ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပသြားခဲ့ၾကသူမ်ားကို တျခားအျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်ိန္ထိုးၿပီး ခံစားနားလည္ခဲ့ရ၊ အေလးအနက္ ထားေနခဲ့ရသည္မ်ား ရွိပါသည္။
ရွစ္ေလးလံုးေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေအာင္ဒင္ေရးသည့္ ‘ေႏြတညမွ အစျပဳ၍’ စာအုပ္ထဲက အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကိုလည္း စာဖတ္ ေနရင္းက သြားၿပီးသတိရျဖစ္ေအာင္ ရေနပါေသးသည္။
သည္တုန္းက အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ဇနီး ေဒၚခင္ၾကည္ ကြယ္လြန္သည့္အခ််ိန္က ျဖစ္သည္။
ေအာင္ဒင္ အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသားတစ္စုက ကုန္သည္လမ္းေပၚတြင္ရွိသည့္ ျမန္မာ့သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္ ေကာ္ပိုေရးရွင္း အေဆာက္ အအံုကုိသိမ္းယူရန္ ႀကံစည္စဥ္းစားစီစဥ္ခဲ့ၾကဖူးသည္။ စစ္အစိုးရအေနျဖင့္ လူထု၏ ဒီမိုကေရစီေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို အလြယ္တကူ လိုက္ေလ်ာလိမ့္မည္မဟုတ္ဟု သံုးသပ္ကာ တစံုတရာ အရင္းအနီးေပးၿပီးမွ ေတာင္းဆိုၾကရန္ စဥ္းစားခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ယင္းအေဆာက္အအံုကို သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ၀န္ထမ္းမ်ားကို ေမာင္းထုတ္မည္။ ၿခံစည္းရိုးႏွင့္တံခါးမ်ားကို ေသာ့အထပ္ထပ္ခတ္ မည္။ အထပ္ေလးထပ္တြင္ သပိတ္စခန္းဖြင့္မည္။ စစ္အစိုးရကို အခ်ိန္အကန္႔အသတ္ျဖင့္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား ေတာင္းမည္။ ေတာင္း ဆိုခ်က္မ်ား လိုက္ေလ်ာလာေစေရးအတြက္ ေက်ာင္းသားမ်ား အထပ္ေလးထပ္ ျပတင္းေပါက္မွ ၂ နာရီျခား တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ခုန္ခ်သတ္ေသကာ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုၾကရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ (ခုန္ခ်သတ္ေသရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသူမ်ားထဲတြင္ ယခု ၈၈ ၿငိမ္းပြင့္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုကိုႀကီးက ခုန္ခ်သူ နံပါတ္စဥ္ ၂ ျဖစ္သည္။) ေႏြတညမွအစျပဳ၍ စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၂၇၉၊ ၂၈၀၊ ၂၈၁။ သို႔ေသာ္ ေဒၚခင္ၾကည္စ်ာပနကို အေႏွာင့္အယွက္ျပဳရာ ေရာက္မည္ျဖစ္သျဖင့္ အားလံုးစီစဥ္ၿပီးကာမွ ယင္း အစီစဥ္ ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ၾကသည္။
ထက္ျမက္၏ ‘အေမွာင္ထုကို ျဖတ္သန္းျခင္း’ စာအုပ္ဖတ္ေနစဥ္ က်ေနာ့္စိတ္မ်ားက ဖတ္ေနသည့္စာအုပ္မွခြာကာ အလားတူ အာ ဏာရွင္ စနစ္ဆန္႔က်င္ေရး အျခားလႈပ္ရွားမႈမ်ားအေၾကာင္း အသြားအျပန္ ေတြးေနမိသည္။
ေခတ္အဆက္ဆက္ မိမိတို႔ျပည္သူမ်ား၊ လူထုေခါင္းေဆာင္၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေပးဆပ္ျဖတ္သန္းၾကရသည့္ အေမွာင္ထုအတြင္း ခရီးၾကမ္းႀကီးကို ခန္႔မွန္းတုိင္းတာ တြက္ဆရင္း ေၾကကြဲစြာ ဂုဏ္ယူေနမိသည္။
သည္စာအုပ္တြင္ ေနာက္ထပ္ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းသည့္အခ်က္တခ်ိဳ႕မွာ ကြ်န္းမွ တိတ္တဆိတ္ ေဖာင္ဖြဲ႔ကာ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသည့္ အျဖစ္အပ်က္ျဖစ္သည္။
သည္ေဆာင္းပါး၏ အစဦးပိုင္းက ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ မန္းၿငိမ္းေမာင္ႏွင့္ ကိုေအာင္ေငြ၊ မန္းေအာင္ၾကည္တို႔သည္ ကိုကိုးကြ်န္းမွ တိတ္ တဆိတ္ေဖာင္ဖြဲ႕၍ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ၾကသည့္ အျဖစ္အပ်က္ျဖစ္သည္။ (ထိုသံုးဦးသည္ မိခင္တိုင္းျပည္ကမ္းေျခေပၚ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသည့္တိုင္ ကမ္းေပၚေရာက္ကာမွ ျပန္လည္အဖမ္းခံၾကရျပန္ပါသည္။)
ေနာက္ထပ္ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းသည့္အခ်က္ ရွိပါေသးသည္။ အစာငတ္ခံဆႏၵျပ တိုက္ပြဲ၀င္ေနစဥ္ လက္နက္ခ်အရံႈးေပးၿပီး တိုက္ပြဲကိုစြန္႔ခြာသြားသူ သံုးဦးရွိခဲ့သည့္အခ်က္ ျဖစ္သည္။ ပထမႏွစ္ဦးမွာ တိုက္ပြဲေခါင္ေဆာင္မ်ားကို အတိအလင္းဖြင့္ဟေျပာဆို ကာ အစာငတ္ခံဆႏၵျပပြဲမွ ႏုတ္ထြက္သြားၾက႐ုံသာ ရွိသည္။ ေနာက္ဆံုးတစ္ဦးကမူ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားထံ အရံႈးေပး အည့ံခံ သည့္အျပင္ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားထံ သူ႔အတြက္ လံုၿခံဳေရးကိုပင္ ေတာင္းဆိုသည္အထိ တိုက္ပြဲမွ စြန္႔ခြာသြားခဲ့သူျဖစ္သည္။
အေရးေတာ္ပံုကာလမ်ားအတြင္း မိမိအသက္ကိုပင္ စြန္႔လွဴသြားသူမ်ားရွိသလို အေရးေတာ္ပံုႀကီးကို သစၥာေဖာက္သြားသူမ်ားကလည္း အနည္းငယ္ေတာ့ရွိသည္။ မေျပာပေလာက္ပါဘူးဟု ဆိုသည့္တိုင္ သည္အခ်က္မွာ သင္ခန္းစာယူရမည့္ ကိစၥဟု ဆိုရပါမည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူစားမ်ိဳးမ်ားသည္ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားအတြင္းႏွင့္ ယုတ္စြအဆံုး ဒုကၡသည္စခန္းမ်ား အတြင္းတြင္ပင္ ရွိေန တတ္သည္။
အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ေပါင္းကာ ဘ၀တူအက်ဥ္းသားမ်ားအေပၚ ၿခိမ္းေျခာက္ အႏိုင္က်င့္ၿပီး မိမိအခြင့္ အေရးရရန္ ျပဳလုပ္သူမ်ား၊ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားထဲတြင္ စခန္းတာ၀န္ရွိသူ အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ပူးေပါင္းကာ ဘ၀တူ ဒုကၡသည္မ်ားအေပၚ အျမတ္ထုတ္ အႏိုင္က်င့္ကာ မိမိကိုယ္က်ိဳး လုပ္ၾကသူမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။
ယခုလည္း တိုက္ပြဲက ျပင္းထန္ျမင့္မားလာသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ အာဏာပိုင္မ်ားထံ အညံ့ခံလ်က္ တိုက္ပြဲအေပၚ၊ ဘ၀တူရဲေဘာ္မ်ားအေပၚ သစၥာေဖာက္သြားသူမ်ား ရွိခဲ့သည္။ သည္လိုအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးသည္ မေျပာပေလာက္ဘူးဟု ဆိုေသာ္ျငားလည္း၊ မဆန္းပါဘူး ဟု ဆုိေသာ္ျငားလည္း မိမိတို႔အဖို႔ သင္ခန္းစာမယူပဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈရမည့္ ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါ။
ထက္ျမက္၏ ‘အေမွာင္ထုကိုျဖတ္သန္းျခင္း’ စာအုပ္သည္ အမွန္စင္စစ္ ကိုကိုးကြ်န္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္မ်ား တစ္ခုတည္းကိုသာ ဦးစားေပး ေရးသားသည့္စာအုပ္ မဟုတ္ပါ။ စာေရးသူ၏ ႏိုင္ငံေရးျဖတ္သန္းမႈ တစ္စံုလံုးကို ျပန္လည္ ေရး သား မွတ္တမ္းတင္သည့္သေဘာျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ စာမ်က္ႏွာအစမွ စာမ်က္ႏွာ ၁၁၆ အထိ(အခန္း ၁ တစ္ခုလံုး)မွာ စာေရးသူ၏ အဦးအစ ႏိုင္ငံေရးျဖတ္သန္းမႈအေၾကာင္း မ်ား ျဖစ္သည္။ အခန္း ၂ မွသည္ ေနာက္ဆံုးအခန္းျဖစ္သည့္ အခန္း ၇ အထိမူ ကိုကိုးကြ်န္းအေတြ႕အႀကံဳမ်ားအေပၚ မူတည္ ေရးသား သည္ကို ေတြ႕ရသည္။
စာအုပ္တစ္အုပ္လံုး ဦးစားေပးေရးသားသည့္အေၾကာင္းအရာမွာ ကိုကိုးကြ်န္းက် ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ႀကံဳေတြ႕ျဖတ္သန္းၾကရသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားက အဓိကျဖစ္ပါသည္။
မွတ္သားရမည့္အခ်က္မ်ားမွာ ျမန္မာျပည္ မ်က္ေမွာက္ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတြင္ ကိုကိုးကြ်န္း အက်ဥ္းစခန္းဆိုသည္ကို မည္သူေတြက စတင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့သနည္း။ မည္သည့္ရည္ရြယ္ခ်က္အထိ စဥ္းစားရည္ရြယ္ၿပီးမွ သည္ ကိုကိုးကြ်န္းအက်ဥ္းစခန္းႀကီးကို တီထြင္ခဲ့ၾကသနည္း။ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ကြ်န္းအက်ဥ္းစခန္းစနစ္ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရသနည္းဆုိသည့္အခ်က္မ်ား၏ အေျဖကို ‘အေမွာင္ထုကို ျဖတ္သန္းျခင္း’ စာအုပ္က ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ အေျဖေပးႏိုင္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။
* * * * *
မိမိတို႔တိုင္းျပည္ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကာလ ေရာက္လာသည့္အခါ တခ်ိန္က ျပည္သူတို႔ဘက္မွ ရပ္တည္တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾက သူမ်ားသည္ မိမိတို႔ျဖတ္သန္းက်င္လည္ခဲ့ၾကရသည့္ အေမွာင္ေခတ္္ႀကီးအတြင္း အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို စာတတန္ေပတဖြဲ႕ ျပန္လည္ ေရးသား ထုတ္ေ၀လာခဲ့ၾကပါသည္။
ထုိနည္းတူစြာ အာဏာရွင္မ်ားဘက္က တစ္သက္လံုး ရပ္တည္ခဲ့ၾကသည့္ တခ်ိန္က စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းမ်ားသည္လည္း သူတို႔ျဖတ္သန္းတာ၀န္ယူခဲ့ရသည့္ ဘ၀အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို သူတို႔ကုိယ္တိုင္ ျပန္လည္ေရးသားျခင္း စာအုပ္မ်ား ထုတ္ေ၀ၾကပါသည္။
သည္ေနရာတြင္ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီး ျမင္ေနရသည့္အခ်က္က ျပည္သူတို႔ဘက္မွ ရပ္တည္တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေရး သား သည့္စာအုပ္မ်ားထဲတြင္ ၎တို႔ျဖတ္သန္းရသည့္ ေခတ္ႀကီးအတြင္း ၎တို႔၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအေပၚ ႁခြင္းခ်က္မရွိ ဂုဏ္ယူ၀ံ့ၾကြားစြာ ေနာင္တမဲ့စြာ ေရးၾကသားၾက သေဘာထားမွတ္ခ်က္ျပဳၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
စစ္အာဏာရွင္မ်ားဘက္က ရပ္တည္ခဲ့ၾကသည့္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းမ်ား၏ စာအုပ္မ်ားတြင္မူ ၎တို႔ ျဖတ္သန္း တာ၀န္ယူခဲ့စဥ္ အတြင္း တခ်ိဳ႕ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားအေပၚ မိမိတို႔၏ တိုက္႐ိုက္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား မဟုတ္သေယာင္ေယာင္၊ တာ၀န္ေပးခ်က္ အရ လုပ္ခဲ့ၾကရျခင္းသေဘာႏွင့္ ၎တို႔၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား သမိုင္းမ်ားအေပၚ မ၀ံ့မရဲစိတ္ႏွင့္ ၀န္ခံသည္လည္းမဟုတ္ ယံုၾကည္ သည္လည္းမဟုတ္သလို အဓိပၸာယ္သက္၀င္သည့္ အေရးအသားမ်ား ပါ၀င္ေနသည္ကို အထင္အရွားပင္ ေတြ႕ရတတ္ပါသည္။
သည္အခ်က္ကေတာ့ ဘက္ႏွစ္ဘက္က စာေရးသူမ်ား၏ ထူးျခားထင္ရွားသည့္ မတူကြဲျပားျခားနားလွသည့္ အခ်က္ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ၾကရပါသည္။
မိမိတို႔သည္ အေမွာင္ေခတ္ႀကီးတစ္ေခတ္အတြင္းမွ အလင္းကို ကိုယ္စားျပဳသူမ်ားအေၾကာင္း မလြဲမေသြ ေလ့လာၾကရပါမည္။ သမိုင္းသင္ခန္းစာမ်ားကို ထို အလင္းလူသားမ်ားထံမွ သင္ယူၾကရပါမည္။ ထို႔ျပင္ ယင္းအလင္းလူသားမ်ားထဲကမွ ပိုမိုလင္းလက္ ေတာက္ပသူမ်ားကိုလည္း ရွာေဖြၾက အတုယူၾက အေလးအနက္ ထားၾကရပါမည္။
ထိုနည္းတူစြာပင္ အေမွာင္ထုကို အကာအကြယ္ယူကာ အေမွာင္ထုကို ကာကြယ္ၾက အေမွာင္ထုႀကီး ႀကီးစိုးသထက္ ႀကီးစိုးႏိုင္ေရး ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသည့္၊ အေမွာင္ထုႀကီးကို က်ားကန္ေပးခဲ့ၾကသည့္ အေမွာင္လူသားမ်ားကိုလည္း မလြဲမေသြ ေလ့လာၾကရပါမည္။
ထိုအေမွာင္လူသားမ်ားကိုၾကည့္ၿပီး မိမိတို႔အတြက္ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္နည္းလမ္းမ်ားကိုလည္း သင္ခန္းစာယူၾကရပါမည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ထက္ျမက္၏ ‘အေမွာင္ထုကိုျဖတ္သန္းျခင္း’ စာအုပ္ကိုဖတ္ကာ မိမိသည္ အလင္းထဲမွ အလင္းကိုရွာရ၊ အေမွာင္ထဲမွ အေမွာင္ကို ရွာရသည့္လုပ္ငန္းကို အထိုက္အေလ်ာက္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ ။
၀န္ခံခ်က္။ ။ ေဆာင္းပါး ေခါင္းစဥ္မွာ ဒဂုန္တာရာ၏ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွ စာသားတခ်ိဳ႕ကို ေလးစား ႏွစ္သက္မႈျဖင့္ ယူသံုးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
The post အလင္းထဲမွာ အလင္းကိုရွာရ အေမွာင္ထဲမွာ အေမွာင္ကိုရွာရ appeared first on ဧရာ၀တီ.