(သ႐ုပ္ေဖာ္ ကာတြန္း – အာကာ / ဧရာဝတီ)
ဂီတကို သီခ်င္းေတြနားေထာင္၊ လိုက္ဆို၊ လိုက္တီးခတ္တတ္တဲ့ အရြယ္ကတည္းက ဝါသနာပါခဲ့တာမို႔ က်ေနာ္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ စြဲလမ္းခဲ့ရတဲ့ သီခ်င္းေတြ ကေတာ့အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဆရာ စိုင္းခမ္းလိတ္သီခ်င္းေတြ ႀကိဳက္ခဲ့သလို ကိုေနဝင္း၊ ကိုေမာင္ေမာင္၊ ကိုရဲလြင္ တို႔ရဲ႕ လက္ရာေတြကိုလည္း စြဲလမ္းခဲ့ရပါတယ္။ ေစာဘြဲ႕မႉး၊ သႊေအာင္၊ ဂြ်န္သင္ဇမ္းတို႔ကို အတုယူ ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့တာမို႔ သီခ်င္းေကာင္းမွန္သမွ် ဒီေန႔အထိ က်ေနာ္ျပန္ညည္းဆို ျပန္လည္အမွတ္တရ ျဖစ္ေနဆဲပါ။
အဲဒီလို သီခ်င္းေကာင္း၊ သီခ်င္းေဟာင္းေတြ ၾကားထဲကမွ က်ေနာ္ ႏွစ္သက္စြဲလမ္းခဲ့ရတဲ့ သီခ်င္း ေလးတပုဒ္ အေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီ သီခ်င္းေလးကေတာ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ေရာင္းရင္းႀကီး ညီညီသြင္ ေရးဖြဲ႕တဲ့ “႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မေနနဲ႔” ဆိုတဲ့ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ သီခ်င္းေလးပါ။ ညီညီသြင္နဲ႔ က်ေနာ္ဟာ ဂီတခရီးမွာ အေတာ္ၾကာေအာင္ လက္ တြဲခဲ့ဖူးသလို သီခ်င္းအေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အတူတြဲၿပီး ဖန္တီးခဲ့ၾကပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္ေရးေတြအရလည္း အေန အရမ္းနီးခဲ့ၾကသူေတြမို႔ သူေရးတဲ့ သီခ်င္းေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ ဇာစ္ျမစ္ေတြကိုလည္း က်ေနာ္သိရွိခဲ့ပါတယ္။
လူေတြ သိတာကေတာ့ “႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မေနနဲ႔” သီခ်င္းဟာ ကိုေလးျဖဴဆိုၿပီး ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္ အျဖစ္နဲ႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီသီခ်င္းဟာ ကိုေလးျဖဴ မဆိုခင္ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ ၁၉၈၅ – ၈၆ ပတ္ဝန္းက်င္က ညီညီသြင္ ေရးဖြဲ႕ခဲ့ၿပီး အဆိုေတာ္ႀကီး ဗစ္တာ ခင္ညိဳရဲ႕ သားျဖစ္သူ “ရဲရဲ” က သူ႔ ပထမဆံုး အေခြမွာ အရင္ဦးဆံုး သီဆိုခဲ့ပါတယ္။ ရဲရဲဆိုတုန္းက အေျခအေနအရ လူသိပ္မသိ လိုက္ေပမယ့္ ကိုေလးျဖဴ ဒီသီခ်င္းကို ျပန္ဆို လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ လူသိမ်ား ထင္ရွား ေအာင္ျမင္သြားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ညီညီသြင္ ဒီသီခ်င္း ေရးျဖစ္ပံုက တေန႔ သူၿမိဳ႕ထဲသြားဖို႔ ဟီးႏိုးဘတ္စ္ကားႀကီးတစီးကို တက္စီးခဲ့ပါတယ္။ ဘတ္စ္ကားႀကီး ေရွ႕မွာ တကၠစီကားေလး တစီးက ဟိုဘက္ ေကြ႕ မလိုလို ဒီဘက္ကပ္မလိုလိုနဲ႔ ကိုး႐ိုးကားရား လုပ္ေနပါတယ္။ ဒါကို ဘတ္စ္ကားေမာင္း တဲ့ဆရာက စိတ္မရွည္၊ စိတ္တိုလာ ၿပီး “ဒီ တကၠစီေတာ့ ဘာလုပ္မွာလဲကြာ၊ ေရွ႕ကေန ႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနျပန္ၿပီ” ဆိုၿပီး ျမည္ တြန္ေတာက္တီးလိုက္ပါတယ္။ ဒီမွာတင္ ႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတယ္ ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ညီညီသြင္ ၾကားသြား၊ ခိုက္သြားၿပီး သီခ်င္းေရးဖို႔ Idea ရသြားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ေပၚလာတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခုကေန အေတြးရၿပီး သီခ်င္းတပုဒ္ ဖန္တီးႏိုင္စြမ္း ရွိတဲ့ သူ႔ပါရမီက ထူးျခားလွပါတယ္။
ညီညီသြင္က သူ႔သီခ်င္းကို ဒီလိုေရးဖြဲ႕လိုက္ပါ တယ္။
(႐ုိးသားလြန္းတဲ့ သုိးဟာ ေကာက္က်စ္တတ္တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔
ႏူးညံ့လြန္းတဲ့အၾကည့္မွာ
ရက္စက္တတ္တဲ့ အရိပ္တခုနဲ႔
ယံုၾကည္တာေတြကို
ေျမာင္းထဲလႊင့္ပစ္ဖို႔မႀကံနဲ႔)
B. (ေအးစက္လြန္းတဲ့ အၿပံဳးဟာ
သခၤ်ဳိင္းကုန္းႀကီး တခုလိုပဲ
႐ိုင္းစိုင္းလြန္းတဲ့ အသည္းကို
မီး႐ိႈ႕ပစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားဆဲ
ယိုေနတာေတြကို
လက္ပိုက္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္မေနနဲ႔)
C. (႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မေနနဲ႔)၃
မာယာေတြေပၚမွာ ေသြးပ်က္ၿပီးေတာ့
အိပ္မေနနဲ႔။
ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးဟာ ႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္တတ္လဲ၊ အဲဒီလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ စ႐ိုက္နဲ႔အက်င့္ ေတြကို ေပၚလြင္ေအာင္ ဖြဲ႕ဆိုထားပါတယ္။ ဟန္ေဆာင္ ေကာင္းတဲ့သူေတြ အတၲေရွ႕တန္းတင္လြန္းသူေတြ၊ လွည့္စား လွည့္ျဖားတတ္တဲ့သူေတြ၊ ေကာက္က်စ္တဲ့ သူေတြ၊ ရက္စက္တဲ့သူေတြဟာ ႐ိုးသားခ်င္ေယာင္၊ ႏူးညံ့ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္တတ္ၾကပါတယ္။ ညီညီသြင္က အဲဒါေတြကို ႐ိုးသားျဖဴစင္လွပါတယ္ဆိုတဲ့ သိုးတေကာင္ရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ အျပဳအမူေတြ ျဖစ္တဲ့ ေကာက္က်စ္တတ္တဲ့ မ်က္ႏွာ၊ ရက္စက္ တတ္တဲ့ အရိပ္တခုနဲ႔ဆိုၿပီး သီခ်င္း ပထမပိုဒ္ကို ဖြင့္လိုက္ပါတယ္။ ဆက္ၿပီးေတာ့ အဲဒီလို လူမ်ိဳး ေတြဟာ သူတို႔ ကိုယ္က်ိဳးနဲ႔ ယွဥ္လာတဲ့အခါ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနသူေတြ၊ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ခရီးဆက္ေနသူေတြ၊ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ရပ္တည္ ေနတဲ့သူေတြကို အလဲထိုးခ်လိုက္ဖို႔၊ ေျမာင္းထဲ လႊင့္ပစ္လိုက္ဖို႔၊ စေတးပစ္ဖို႔ ဝန္ မေလးတတ္ၾကပါဘူး။ အဲဒီလို ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ ကလိမ္ကက်စ္ မ်ားတဲ့ သူေတြရဲ႕အႀကံကို သတိျပဳမိဖို႔ “ယံုၾကည္တာေတြကို ေျမာင္းထဲ လႊင့္ပစ္ဖို႔မႀကံနဲ႔” လို႔ အခ်က္ေပး တပ္လွန္႔လိုက္ပါတယ္။
သီခ်င္း ဒုတိယ အပိုဒ္မွာ ႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္တတ္တဲ့ လူစားမ်ိဳးေတြရဲ႕ ရက္စက္ ေအးစက္တဲ့ အၿပံဳးေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းေၾကာင္း ကို “ေအးစက္လြန္းတဲ့ အၿပံဳးဟာ သခၤ်ဳိင္းကုန္းႀကီးတခုလိုပဲ” ဆိုၿပီး ခိုင္းႏိႈင္း တင္စားလိုက္ပါတယ္။
မ်က္စိေရွ႕မွာ ဘြင္းခနဲ ထင္းခနဲ ျဖစ္သြားေစတဲ့ ေျပာင္ေျမာက္လွပတဲ့ ေရးဖြဲ႕မႈပါ။ ဆက္လက္ၿပီး အဲဒီလို လူမ်ိဳးေတြဟာ ျဖဴစင္အသိဉာဏ္ရွိၿပီး ႐ိုးသား ႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ အသည္းႏွလံုးေတြကို မီး႐ိႈ႕ျပာခ်ဖို႔ ဝန္မေလး တတ္ၾကပံုကို “႐ိုင္းစိုင္းလြန္းတဲ့ အသည္းကို မီး႐ိႈ႕ပစ္ဖို႔ႀကိဳးစားဆဲ” ဆိုၿပီး ေရးဖြဲ႕လိုက္ပါတယ္။ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့ သူေတြဟာ လူတေယာက္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြ၊ လူတေယာက္ရဲ႕ယိုစီးမႈေတြ၊ ေဝဒနာ ခံစားမႈေတြကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး တဘက္လွည့္ ေနတတ္ၾကပံုကိုလည္း “ယိုေနတာေတြကို လက္ပိုက္ ၿပီးေတာ့ၾကည့္မေနနဲ႔” ဆိုၿပီး ထပ္မံအသိေပးလိုက္ ပါတယ္။ အဲဒီလူစားမ်ိဳးေတြဟာ တာဝန္မဲ့တဲ့သူေတြ၊ မေတာ္မတရား လုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြ၊ အႏိုင္က်င့္ ဗိုလ္က်ခ်င္တဲ့သူေတြ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈ စိတ္မရွိတဲ့သူေတြ ျဖစ္ၿပီး သူတို႔ ျပန္ေပးဆပ္ရမယ့္ အလွည့္၊ အခ်ိန္ ေရာက္ရင္ အရွက္သိကၡာကင္းမဲ့စြာနဲ႔ အလြန္ေၾကာက္ တတ္ၾကၿပီး မူရာမာယာေတြနဲ႔ သရဲေဘာေၾကာင္ ေသြးပ်က္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါကို ညီညီသြင္က “မာယာ ေတြေပၚမွာ ေသြးပ်က္ၿပီးေတာ့ အိပ္မေနနဲ႔” လို႔ အသိေပးေရးဖြဲ႕ကာ သီခ်င္းကိုသိမ္းလိုက္ပါတယ္။
ေမာ္ဒန္ကဗ်ာတပုဒ္လို အသံုးအႏႈန္း တင္စားမႈေတြ၊ စုတ္ခ်က္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔ ေရးထားတဲ့ စကားလံုး ရဲရင့္မႈေတြကို ဒီသီခ်င္းမွာ အတိုင္းသား ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ သီခ်င္းဟာ ေခတ္ကာလတခုနဲ႔ လည္း တိုက္ဆိုင္ ကိုက္ညီလို႔ သြားရပါတယ္။ ဒါက လည္း သီခ်င္းရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈအရွိန္ကို ပံ့ပိုးေပးလိုက္ သလိုပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီသီခ်င္းထြက္တဲ့ အခ်ိန္ကာလဟာ စစ္အစိုးရက ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေပးၿပီး အႏိုင္ရတဲ့ NLD ပါတီကို အာဏာလႊဲ ေပးရမွာ လႊဲမေပးဘဲ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မို႔လို႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း လူထု ၾကားမွာေတာ့၊ ျပည္ပအသံလႊင့္ဌာနေတြ ျဖစ္တဲ့ BBV, VOA တို႔မွာ ေတာ့ အရမ္း ဟစ္ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေခတ္တေခတ္ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေကာင္းတပုဒ္ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။
ညီညီသြင္ဟာ ဒီသီခ်င္းကို Rock ဂီတရဲ႕ အေျခခံျဖစ္တဲ့ Rock ‘N’ Roll Music ပံုစံနဲ႔သံစဥ္ ဖြဲ႕ဆိုခဲ့ပါတယ္။ စကားလံုး အေၾကာင္းအရာနဲ႔ လိုက္ဖက္တဲ့သံစဥ္ကို ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ခဲ့တာမို႔ သီခ်င္းဟာ ၾကားလိုက္တာနဲ႔ နားထဲ တန္းေရာက္တဲ့ သီခ်င္းမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုေလးျဖဴရဲ႕ ပိုင္ႏိုင္ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဆိုဟန္၊ IC အဖြဲ႕သားေတြရဲ႕ ဖန္တီးမႈလက္စြမ္းေတြေၾကာင့္ သီခ်င္းဟာ ပိုၿပီး႐ုပ္လံုးႂကြသြားခဲ့ရပါတယ္။
ေခတ္တခုကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ညီညီသြင္ ရဲ႕ “႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႔” သီခ်င္းဟာ က်ေနာ္ တို႔ ႏွလံုးသားေတြကို ကိုင္ဆြဲလႈပ္ကိုင္ အသိေတြေပး ခဲ့သလို ဒီေန႔ထိလည္း ဂစ္တာတီးတိုင္း က်ေနာ္ ျပန္ဆိုျပန္ညည္းမိေနတုန္းပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ ဆိုေတာ့ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့သူေတြ အခုလည္း ရွိေန တုန္းပဲ မဟုတ္ပါလားခင္ဗ်ာ။
The post “႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မေနနဲ႔” appeared first on ဧရာ၀တီ.