ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး (သ႐ုပ္ေဖာ္ပန္းခ်ီ – ယဥ္မင္းပိုက္)
ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး ႏွင့္အတူ နံနက္တိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ေနၾက။
ဖန္မီးအိမ္ ကဗ်ာဆရာႀကီး၏ အိမ္ေဘး အၿမဲစီးဆင္းေနေသာ ကသြယ္ေခ်ာင္းေလးသည္ ေကြ႕၀ိုက္ၿပီး အင္းစိန္ေထာင္ ေရွ႕ဘက္ျဖတ္၍ လႈိင္ျမစ္ တြင္းသို႔ စီးဆင္းေနသည္။
ကဗ်ာဆရာႀကီးသည္ ထို ေထာင္ေဘးသို႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရင္း ေထာင္ထဲတြင္ မည္ကဲ့သို႔ ေနၾကသည္ကို စူးစမ္းခဲ့ဖူးသည္။
ကဗ်ာဆရာႀကီး တကၠသိုလ္ ဘာသာျပန္ဌာနတြင္ အလုပ္လုပ္ေနစဥ္ ကေလးမ်ားကို စာသင္ေပးျခင္းေၾကာင့္ အလုပ္မွ ရပ္စဲျခင္း လည္း ခံရဖူးသည္။
ေပဖူးလႊာ စာေပ မဂၢဇင္း ရပ္စဲခံရျခင္းကို ျပန္လည္ရွင္သန္ရန္ ႀကိဳးပမ္းရင္း စစ္အစိုးရ လက္ထက္ ၁၉၉၁ ခုတြင္ ကဗ်ာဆရာႀကီး ေထာင္က်ခံရသည္။
ကဗ်ာဆရာႀကီး ေထာင္ထဲတြင္ မည္ကဲ့သို႔ ေနသည္ကို က်ေနာ္ကေမးရာ သူက အခန္းက်ဥ္းထဲတြင္ လူ ၃၀ ခန္႔ႏွင့္ ေနရသည္ဟု ျပန္ ေျပာျပသည္။
ၿပီးေတာ့ ေထာင္ထဲတြင္ ဘိုးေတာ္ဟိန္းဆိုသူႏွင့္ ေတြ႕ခဲ့ေၾကာင္းလည္း ေျပာျပေသးသည္။ ထိုဘိုးေတာ္မွာ ဘုရားထီးတင္ရာတြင္ လူ ၅ ဦးထက္ ပိုစုေ၀းမိသျဖင့္ ေထာင္ခ်ခံရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
ဘိုးေတာ္က ကဗ်ာဆရာႀကီးထက္ သာသည္မွာ ေဘာလ္ပင္ကိုင္ၿပီး စာေရးခြင့္ရသည္။ စာရြက္ေလးမ်ားတြင္ ဘာစာေရးသည္ ကိုေတာ့ မသိ။ ေတြးေတာလုိက္ ေရးလိုက္ လုပ္ေနသည္ကို ကဗ်ာဆရာႀကီးျမင္လွ်င္ နတ္ရွင္ေနာင္လိုလို ဘာလိုလို ထင္မိၿပီး ကဗ်ာဆရာႀကီးက ေငးေမာၾကည့္ေနရသည္ဟု ဆိုသည္။
ေထာင္ထဲတြင္ ဆယ္ေတာင္ျပည့္ ဘုရားတည္ထားၾကေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသား တပည့္မ်ားႏွင့္လည္း ဆုံစည္းခြင့္ရေၾကာင္း ကဗ်ာ ဆရာႀကီးက ေျပာျပေသးသည္။
တေန႔ ကဗ်ာဆရာႀကီးက သူ ကက္ဆက္ တလုံးရသည္ဟု ေျပာသည္။ ထိုကက္ဆက္မွာ စစ္ကိုင္းတိုင္း မုံရြာ ယင္းမာပင္ နယ္က ကိုသံတိုင္ ဆိုသူ ျဖစ္သည္။ ကိုသံတိုင္မွာ ရဲမႉးေဟာင္း တဦးျဖစ္ၿပီး သတင္းစာ ဆရာ ေၾကးမုံ ဦးေသာင္း၏ စာအုပ္ တအုပ္ကို ကေလးၿမိဳ႕ မိုးေဒး မွစ၍ ရန္ကုန္ ဘားလမ္းတြင္ ေကာ္ပီကူး ျဖန္႔ခ်ိသည့္အတြက္ ေထာင္ခ် ခံရသူျဖစ္သည္။
ကိုသံတိုင္သည္ သီခ်င္းေပါင္းစုံရ၍ အဆိုေကာင္းသူျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ တေန႔တမ်ဳိး မ႐ိုးႏိုင္။ အားကစားသီခ်င္းေပါင္းစုံ၊ ၿမိဳ႕သီခ်င္းမ်ား၊ ကိုသန္းလႈိင္၊ ေမာင္ေမာင္ႀကီး ကအစ ေနာက္ဆုံး ႐ုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး ျမတ္ေလး ၏ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း သီခ်င္း အားလုံး အကုန္ဆိုႏိုင္သည္။ ကဗ်ာဆရာႀကီးသည္ မပ်င္းေတာ့ဘဲ ေထာင္ထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရသည္ဟု ဆိုေသးသည္။
ကဗ်ာဆရာႀကီး ေနရေသာ အက်ဥ္းခန္းထဲတြင္ လူဆိုး၊ လူသတ္သမားမ်ားလည္း ရွိသည္။ ကိုရင္ေလးတပါးလည္း ရွိသည္။ ကိုရင္ေလးမွာ ကံေဆာင္မိသျဖင့္ ေထာင္ထဲေရာက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ကိုရင္ေလးက သိုင္း၀တၳဳမ်ားစြာ ဖတ္ခဲ့သျဖင့္ ၀တၳဳမ်ားကို ျပန္ေျပာျပႏိုင္သည္။ လူဆိုးမ်ားက ကိုရင္ေလးေျပာေသာ သုိင္း၀တၳဳမ်ားကို ႀကိဳက္ၾကသျဖင့္ ကိုရင္ေလးမွာ အိပ္ေရးပင္ ပ်က္ရ သည္။
သိုင္း၀တၳဳထဲက မင္းသမီးေလး၊ လူဆိုးေတြလက္ထဲက လြတ္ မလြတ္ကို စိတ္၀င္စားၾကသည္။ ကိုရင္ေလး အိပ္ေနသည္ကိုပင္ ႏႈိးၿပီး ဆက္ေျပာခိုင္းသျဖင့္ ကိုရင္ေလး အခက္ႀကဳံရသည္ကို ကဗ်ာဆရာႀကီးက သနားမိသည္။
တေန႔ ကဗ်ာဆရာႀကီး ဘုတ္အထြက္ သပိတ္ေမွာက္ ကံေဆာင္မိသျဖင့္ ေထာင္ထဲေရာက္လာေသာ တိပိဋက စာစစ္ ဆရာေတာ္ႀကီး တပါးက ေထာင္ထဲတြင္ ေထာင္သားမ်ား လႊင့္ပစ္ေသာ ေဆးလိပ္တို ဖင္စီခံေလးေတြ ျဖည္ၿပီး စာဖတ္ေနသည္ကို ကဗ်ာဆရာႀကီးျမင္၍ ေမးၾကည့္ရာ ဗ်ဥ္းအကၡရာ စာေတြေမ့မွာစိုးလို႔ ဆုိၿပီး ျပန္ေျဖသည္။
ေထာင္ထဲတြင္ စာဖတ္ခြင့္ မရၾက၍ ျဖစ္၏။ ဆရာေတာ္ သဃေတာ္မ်ားသည္ ေထာင္ထဲတြင္ ၀ိနည္းအတိုင္း ေနထုိင္ၾက ေၾကာင္းလည္း ကဗ်ာဆရာႀကီးက ေျပာျပသည္။။
ထိုအခ်ိန္က စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာေတြကိုလည္း ေထာင္ထဲတြင္ စာဖတ္ခြင့္၊ စာေရးခြင့္ ပိတ္ပင္ထားသည္။ ေထာင္၀င္စာ ကို လည္း မိသားစု သန္းေခါင္စာရင္း၀င္ျဖစ္သည့္ လူ ႏွစ္ဦးပဲ ေတြ႕ခြင့္ရွိသည္။
ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၅ ရက္ေန႔က အင္းစိန္ေထာင္မွ ျပန္လြတ္လာသည့္ သတင္းကို ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားစဥ္
တခါတုန္းကလည္း ေထာင္ထဲတြင္ ယားနာေပါက္သူကို ေဆးေၾကာၿပီး ေဆးထည့္ေပးေသာ ရန္ကုန္ ၾကည့္ျမင္တိုင္က က်ဴရွင္ဆရာ ကေလး တဦး ေထာင္ အျပင္ေရာက္သည့္ အခ်ိန္က်မွ HIV ကူးစက္ခံရၿပီး မၾကာခင္မွာ ေသဆုံးခဲ့ရသည္ဟူေသာ ေထာင္ပုံျပင္ တပုဒ္ကို လည္း ကဗ်ာဆရာႀကီး ေျပာျပလို႔ သိလိုက္ရသည္။
ကဗ်ာဆရာႀကီးနဲ႔ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အင္းစိန္ ရြာမ ပရိယတၱိ စာသင္တိုက္ ဆရာေတာ္ ဦတိေလာက လည္း ကံေဆာင္သျဖင့္ အင္းစိန္ ေထာင္တြင္း ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ အက်ဥ္းက်ေနစဥ္ ႏုိင္ငံျခား သာသနာျပဳ ၾကြေတာ္မူသည္ဟု ေက်းလက္တြင္ ရွိသည့္ ဖခင္၊ မိခင္အို တို႔ကို ေက်းရြာသားေတြက ေျပာထားရေၾကာင္းလည္း မွတ္သားရသည္။
ထိုအခ်ိန္က ဦးသုမဂၤလာ (မဟာဂႏၶာ႐ုံ) ကမၻာေအး ႏွင့္ တိပိဋက စာစစ္ဆရာေတာ္ တပါးျဖစ္ေသာ ေက်ာက္ကုန္း ေမဓဏိရ ဆရာေတာ္ တို႔ကိုလည္း ျမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ ေထာင္ခ်ခဲ့သည္။ ၈၈ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ဧရာ၀တီတိုင္း ကရင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားကိုလည္း စစ္အစိုးရက ေထာင္ခ်ထား သည္ ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္ဟု ဆုိသည္။
ကဗ်ာဆရာႀကီးသည္ တေန႔ ေထာင္နံရံထက္တြင္ ကဗ်ာတပုဒ္ကုိ ဖတ္ရသည္။ ပို၍ အႏွစ္သာရကို ခံစားရေပသည္။ ထိုကဗ်ာမွာ “ေဆးလိပ္လည္းတို ေနလည္းညိဳၿပီ ငါ့ကို ျပန္ပို႔ၾကပါေလ” ဆိုသည့္ ကဗ်ာ ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ ကဗ်ာခ်စ္သူက ေရးသား ခဲ့သည္ ကို မသိရေပ။
ကဗ်ာဆရာႀကီးလည္း ျပစ္ဒဏ္ ႏွစ္ျပည့္လွ်င္ပင္ ျပန္လြတ္လာခဲ့သည္။ လြတ္လာၿပီးေနာက္ ကဗ်ာဆရာႀကီးတို႔ သားအဖသည္ တကၠသိုလ္ ရိပ္သာလမ္းရွိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို သြားေရာက္ေတြ႕ဆုံပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဆရာ ဘယ္ကဲ့သို႔ ေနပါသနည္းဟု အက်ဥ္းေထာင္ အေတြ႕အႀကဳံကို ေမးေသာအခါ ကဗ်ာဆရာႀကီး က မမိွတ္မသုံျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္“လူ႔အခြင့္အေရး မေျပာႏွင့္ ေခြးအခြင့္အေရးေတာင္ မရွိပါဘူးဗ်ာ” ဟု ျပန္လည္ေျဖၾကားသည္ဟု ဆုိသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ဆရာ အဲဒါဆို ဘယ္လို လုပ္ခ်င္ပါသလဲ”ဟု ထပ္ေမးေသာအခါ ကဗ်ာဆရာႀကီးက ေထာင္အားလုံး ကို ပိတ္ပစ္ရန္ ေျပာခ်လိုက္ရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က“ဆရာ မဟုတ္ေသးဘူးေလ။ လူဆိုးႀကီးေတြ ရွိေသးတယ္ ဥပေဒအတိုင္း လုပ္ရဦးမွာေပါ့”ဟု ျပန္လည္ ေျပာၾကားေၾကာင္း မွတ္သားရသည္။
ထိုအခါ ကဗ်ာဆရာႀကီး၏ ေဆးလိပ္တိုကိုင္လ်က္ ၿပဳံးစစ မ်က္ႏွာ ေခါင္းငိုက္စိုက္ေနပုံကို ျမင္ေယာင္လ်က္…
“ခ်စ္သူတို႔ သက္တမ္း တိုလွ၏။ မုန္းသူတို႔ သက္တမ္း ရွည္လွ၏” ဟူေသာ ေျပာစကားကိုလည္း သတိတရ ရွိလွ ပါေတာ့သည္။ ။
(ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး ၏ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၉ ရက္တြင္ အသက္ ၈၁ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေရးသား ေဖာ္ျပ ပါသည္။ ဆရာႀကီးသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ၂၂ ရက္က အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ေလာ့စ္အိန္ဂ်လိစ္ ၿမိဳ႕တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ရာ လာမည့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ၂၂ ရက္တြင္ ကြယ္လြန္ျခင္း ၈ ႏွစ္ျပည့္ၿပီ ျဖစ္သည္)
The post ဖန္မီးအိမ္ ကဗ်ာဆရာႀကီး ေျပာေသာ ေထာင္ပုံျပင္ appeared first on ဧရာ၀တီ.